Dwa szalunki samojezdne systemu NOEtec, o wymiarach wys. 7 m x dł.10 m, znajdują zastosowanie dla budowy tunelu o szerokości w świetle wynoszącej 11,35 m.
Szalunek samojezdny NOEtec
- NOEtec deskowanie dopasowane
Powiązane systemy:
Szalunek samojezdny NOEtec dla tunelu Gibelin, Solura
Szybkie w montażu szalunki samojezdne
Budowa tunelu przy użyciu szalunków samojezdnych systemu NOEtec
Pod jednym względem budowy inżynieryjne coraz bardziej upodabniają się do siebie: krótkie terminy, coraz krótsze czasy budowy i nadzwyczaj dokładna kalkulacja cen. Stąd wymóg używania szalunków dokładnie dostosowanych do robót budowlanych. Podobna sytuacja miała miejsce na szwajcarskiej budowie "Solura, odciążenie ruchu w kierunku zachodnim" podczas realizacji tunelu "Gibelin". Dzięki nowym, montowa-nym w nadzwyczaj krótkim czasie szalunkom samojezdnym systemu NOEtec wyma-gania te spełniane są w stu procentach.
Prace nad obwodnicą Solury zdominowała budowa tunelu budowanego metodą od-krywkową. Z geologicznego punktu widzenia tunel znajduje się w polodowcowym Jeziorze Solureńskim, a więc na lub w bardzo miękkim i podatnym na osadzanie gruncie budowlanym niedaleko rzeki Aare. Konsorcjum ATG pod zarządem i kierownictwem technicznym spółki Frutiger AG - podjęło się budowy etapu 3 obejmującego tunel o długości 350 m, budowany metodą odkrywkową. To dzieło sztuki budowlanej, zaprojektowane jako tunel typu ciężkiego, otrzymało dodatkowe obustronne ostrogi boczne o szerokości 1,20 m, zapobiegające wypieraniu go na skutek nacisku wód gruntowych. Masa własna tunelu i nadsypki zapewniają zabezpieczenie przed wypo-rem i nie dopuszczają do pływania tunelu w wodach gruntowych.
Wykop w takich warunkach gruntowych stanowił nie lada zadanie. Łącznie zabudo-wano 27000 m2 ścianek szczelnych, a zawibrowanie bali ścianek szczelnych o dłu-gości maksymalnej do 31,5 m było prawdziwym wyzwaniem dla konsorcjum. Ze względu na "bardzo miękkie" grunty z osadami zalądowania nie można było zakotwić ścianek szczelnych od tyłu, dlatego długi na 520 m wykop wraz z rampami musiał być od samego początku rozparty na całej długości za pomocą rurowych stojaków szalunkowych. Cztery grodzie poprzeczne podzieliły tunel na pięć niezależnych od siebie zamkniętych odcinków, co ułatwiało usuwanie wody za pomocą studzienek z miniaturowymi filtrami.
Konstrukcja monolityczna
Po zabudowaniu płyty dennej o grubości 1,10 m rozpoczęto budowę tunelu o kon-strukcji monolitycznej ścian i stropu, betonowanej w systemie nieprzerwanym. Dwa przemieszczające się równolegle szalunki samojezdne o wymiarach wys. 7 m x dł.10 m, znalazły zastosowanie podczas budowy tunelu o szerokości w świetle wynoszącej 11,35 m. Dźwigary, zastrzały, zamki łączące i sworznie są dominującymi elementami szalunku samojezdnego w systemie modułowym NOEtec. Konstrukcja stalowa łą-czona jest błyskawicznie za pomocą sworzni - bez uciążliwego skręcania śrub, wstawione dźwigary H 20 uzupełniają szalunek do wstawienia płyt szalunkowych. Jest to nadzwyczaj elastyczny system, w którym stalowe dźwigary przejmują funkcję statyczną, a dźwigary drewniane H 20 wsunięte w otwory w dźwigarach stalowych stają się wspornikami dla płyt szalunkowych. Olbrzymia zaleta systemu szalunkowe-go NOEtec: szalunek ścian i stropu tunelu oraz rusztowanie wsporcze budowane są w jednym systemie składającym się w całości z elementów, które można wynająć. A ponadto stalowy dźwigar, w który wsuwa się i klinuje drewniane dźwigary H 20, "oczarowuje" niewiarygodną stabilnością i wytrzymałością, które odpowiadają profilowi IPE 300. Brygadzista firmy NOE-Schaltechnik wraz z trzema cieślami z konsor-cjum montują szalunki samojezdne w minimalnym czasie.
Szalunek samojezdny jest podnoszony lub opuszczany za pomocą układu hydrau-licznego, który również za pomocą wrzecion zsuwa ściany boczne do wewnątrz, a wtedy szalunek odsuwa się od betonu. Zespoły jezdne wyposażone w silniki elek-tryczne nadają szalunkom samojezdnym na szynach wymaganą ruchliwość, dzięki temu pokonują one o własnych siłach odcinki szalowania i budowa przebiega bardzo szybko. Przy użyciu dwóch szalunków nadążnych - również systemu NOEtec - kierownictwo budowy realizowało dwa odcinki betonowania po 10 m, czyli 20 m tunelu, w czasie sześciodniowego tygodnia pracy. Po opuszczeniu i odstawieniu szalunków samojezdnych, węższe i jeszcze bardziej ruchliwe szalunki nadążne były podstawia-ne pod świeżo wybetonowane odcinki, niemające jeszcze pełnej nośności, co do mi-nimum pozwalało skrócić cykle pracy.
Inwestor:
Urząd Ruchu Drogowego i Budownictwa Podziemnego (AVT) kantonu Solura
Konsorcjum ATG:
Frutiger AG, Hun, Sutter AG, Hellsau, König AG, Langenthal, Galli AG, Solura
Autorzy projektu i miejscowe kierownictwo budowy:
IG Leporello:Gruner AG, Bazylea, Fürst Laffranci, Wolfwil