Dzięki zintegrowanemu pasowi montażowemu system NOEtop staje się "szalunkiem nośnym" - tylko w ten sposób możliwe było zachowanie odpowiedniej precyzji przy realizacji zaplanowanego przez architektów układu łączeń szalunku o wymiarach 1,5 x 3,0 m.
Nowa Hala Olimpijska w Monachium
- NOEtop innowacyjne pomysłowe ekonomiczne
Powiązane systemy:
Beton elewacyjny - tworzywo z którego, przy zastosowaniu systemu NOEtop, zrealizowano marzenia...
...w "Nowej Małej Hali Olimpijskiej" w Monachium
Budowa Parku Olimpijskiego w Monachium została zrealizowana przed 38 laty. Mianem "tworzywa marzeń" określano wówczas: szkło akrylowe do tzw. "dachu namiotowego". To ówczesne marzenie architektoniczne zrealizowane na potrzeby niezwykle radosnego wydarzenia sportowego do dziś cieszy się sympatią ze względu na wyjątkowy krajobraz architektoniczny, jest również uznawane za najważniejszy teren rekreacyjny w Monachium. Jednakże, ten chroniony obiekt starzeje się. Dlatego, na jego terenie prowadzone są aktualnie prace z zakresu renowacji i modernizacji, których koszt wynosi 65 mln euro, kompleks ten powiększy się również o nowe, podziemne pomieszczenie widowiskowe wykonane z betonu elewacyjnego. System sprężeń: NOEtop ze zintegrowanym pasem montażowym. Dzięki temu dopracowanemu systemowi sprężeń możliwe było zachowanie odpowiedniej precyzji przy realizacji zaplanowanego przez architektów efektu zakotwiczenia.
Tunel dzieli się na leżący w części zachodniej odcinek górniczy o długości ok. 200 metrów oraz leżący na wschodzie odcinek o podobnej długości z otwartą zabudową. Górniczy odcinek tunelu położony jest w 2/3 części w twardym piaskowcu a w 1/3 w mniej wytrzymałej luźnej skale klasycznej. Przechodzi on z małym przykryciem pod obszarem brzegowym strefy części centralnej miasta Neckargemund. Ze względu na warunki geologiczne odcinek ten był budowany z obu stron.
Duża Hala Olimpijska otrzyma kolejne rzędy trybun oraz nowe krzesła, dzięki czemu widzowie będą mogli oglądać widowisko z bliższej odległości. Umieszczona na swojego rodzaju ambonie widokowej restauracja znacznie ułatwi zapewnienie usług gastronomicznych podczas eventu. To nowe spektakularne dzieło architektoniczne - nazywane "Nową Małą Halą Olimpijską" - zaprojektowane zostało przez architektów z biura Auer+Weber, które zaprojektowało obiekty na potrzeby olimpiady w 1972 roku. Budowla ta zastąpi miastu dotychczasową Małą Halę. Nowa hala jest wspaniałym obiektem widowiskowym, który pomieści 4.000 odwiedzających. Zastosowane przy jego realizacji "tworzywo marzeń" - to beton elewacyjny.
W przypadku tak kompleksowego przedsięwzięcia budowlanego precyzja wykonania oraz odpowiednie betonowania były możliwe dzięki dokładnym obliczeniom statyki konstrukcji oraz dzięki współpracy Wykonawcy. Również system sprężeń musiał mieć swój "udział w grze"; w tym przypadku był to system NOEtop ze zintegrowanym pasem montażowym. W ten sposób udało się osiągnąć zamierzony cel.
Aby nie zaburzyć krajobrazu architektonicznego, architekci ulokowali cały obiekt pod ziemią: w tym celu wykorzystano istniejące już obniżenie znajdujące się przed pływalnią. Umożliwiło to zintegrowanie pokrytego zielenią sklepienia hali z krajobrazem. Również pod sklepieniem dachu hali - od "sutereny" - można podziwiać krajobraz architektoniczny. Rampa zjazdowa znajdująca się przy drodze Lillian-Board-Weg prowadzi odwiedzających w kierunku kas i szatni. Boczna fasada ze szkła zapewnia również od zewnątrz widok na strefę widowiskową położoną na głębokości 9 m. Szerokie schody znajdujące się w holu prowadzą poprzez podest w kierunku dolnego holu. Tam znajduje się wejście do hali widowiskowej o powierzchni 2000 m2 oraz kiosk i punkt gastronomiczny, zapewniający poczęstunek dla gości. Pozbawione barier architektonicznych wejście wyposażone jest w windę prowadzącą przez swojego rodzaju pawilon.
Aby sprostać wysokim wymaganiom architektonicznym postawionym wszystkim budowlom Parku Olimpijskiego architekci zdecydowali się - mając na uwadze oddziaływanie nowego obiektu na krajobraz - na stworzenie dzieła sztuki z betonu elewacyjnego (Typ 3/SB 3): Materiał ten jak żaden inny ma działanie kompleksowe - poprzez precyzję formy, szczegółowe dopracowanie efektu ostrych kantów oraz jakość powierzchni oddziałuje w sposób szczególny. Ściany z betonu elewacyjnego wyprodukowane zostały przy zastosowaniu systemu sprężeń opracowanego przez firmę NOE: tzw. system NOEtop z zintegrowanym pasem montażowym. Wyłącznie dzięki zintegrowanemu pasowi montażowemu NOEtop staje się "szalunkiem nośnym", co umożliwiło zachowanie odpowiedniej precyzji przy realizacji zaplanowanego przez architektów układu łączeń szalunku o wymiarach 1,5 x 3,0 m.
"Najwyższa ściana wykonana z betonu elewacyjnego, która musiała być betonowana w jednym kawałku, miała wysokość 10,50 m" - wyjaśnia inż. (FH) Matthias Brunner. "W tym celu sprzęgliśmy trzy płyty NOEtop ze zintegrowanym pasem montażowym oraz w bezpieczny sposób nadbudowaliśmy kondygnację. W przypadku tej ściany, która przebiega od dolnego holu w stronę górnego, wykonany został jednostronny szalunek dolnej części, stanowiącej jedną trzecią jej powierzchni. Dwie trzecie ściany poddano szalunkowi po dwóch stronach. "Na dole pracowaliśmy przy użyciu kozła, w górze przy użyciu kotew." - objaśnia Kierownik Budowy zatrudniony przez Wykonawcę, Xavera Riebel, Mindelheim. "Odpowiednio mocny do zrealizowania efektu zakotwienia był jedynie system NOEtop z zintegrowanym pasem montażowym."
Dodatkową trudność sprawiło przyłączenie do ww. ściany - w miejscu pomiędzy schodami a schodami ruchomymi - ściany ukośnej wykonanej również z obu stron z betonu elewacyjnego. Do tego celu wykorzystano element nietypowy wykonany przez Inwestora. Na ten temat wypowiedział się wcześniej pan Brunner: "każdorazowo do wykonania prac niezbędny był szalunek nietypowy. Jednakże NOEtop jest elastycznym systemem nie wymagającym zbyt wielu przeróbek w celu dopasowania sprężeń oraz znacznie ułatwiającym wykonanie prac szalunkowych."
Dzięki budowie "Nowej Małej Hali Olimpijskiej" Monachium wzbogaci się już wkrótce o kolejny ambitny architektonicznie obiekt widowiskowy.