Minima Maxima

Data publikacji: 2011-03-14
Minima Maxima - zdjęcie: Anger01.jpg

Dla skrzydła południowego Angermuseum przewiduje się nowe użytkowanie. Funkcja ta spowoduje, że konieczna będzie zmiana struktury otworów południowego skrzydła.

Minima Maxima - zdjęcie: Anger02.jpg

Strukturalny beton licowy, którego powierzchnia przypomina passe-partout i ramki do obrazów, powinien w subtelny sposób odzwierciedlać funkcję budynku.

Minima Maxima - zdjęcie: Anger03.jpg

Architekci mieli konkretne wyobrażenia na temat tego, jak powinien wyglądać beton licowy. Oprócz znakomitej plastyczności beton powinien zachować aksamitną powierzchnię.

Minima Maxima - zdjęcie: Anger04.jpg

Strukturalny beton licowy, którego powierzchnia przypomina passe-partout i ramki do obrazów, powinien w subtelny sposób odzwierciedlać funkcję budynku..

Minima Maxima - zdjęcie: Anger05.jpg

Minimum i maksimum - uwiecznienie w betonie. Po wyprodukowaniu wszystkich niezbędnych elementów pojedyncze czcionki zostały nacięte na matrycy szalunkowej NOEplast według ścisłych wytycznych architektów.

  • Minima Maxima - zdjęcie: Anger01.jpg
  • Minima Maxima - zdjęcie: Anger02.jpg
  • Minima Maxima - zdjęcie: Anger03.jpg
  • Minima Maxima - zdjęcie: Anger04.jpg
  • Minima Maxima - zdjęcie: Anger05.jpg

W drobiazgu tkwi wielkość

Za pomocą matryc szalunkowych NOEplast imitowane są w betonie nawarstwione passe-partu i ramy obrazów

Łączenie historycznych kształtów budynku oraz betonu licowego wydaje się na pierwszy rzut oka niewyważone. Architekci z biura Worschech w Erfurcie udowodnili jednak, jak dobrze może wkomponować się wiązany cementem materiał budowlany w zabytkowy zespół architektoniczny. Architekci przygotowali dla Angermuseum w Erfurcie ścianę z betonu licowego wykonaną za pomocą matryc szalunkowych NOEplast firmy NOE-Schal-technik z Sussen, której kształt w subtelny sposób odzwierciedla funkcję budynku.

Pierwotnie Angermuseum było budynkiem wagi i domem handlowym, który na początku XVIII wieku wznieśli namiestnicy z Mainz w celu ożywienia gospodarki miasta Erfurt. Ta budowla Starego Miasta w Erfurcie o znaczeniu historycznym przeżyła pełną zmian historię użytkowania zanim pod koniec XIX wieku stała się mieszczańskim muzeum sztuki. Skutkiem tego było jednak to, że eksponaty nie mogły być tak dobrze przechowywane i pokazywane, jak byłoby to konieczne. Ponadto problemy statyczne, brak ochrony przeciwpożarowej, dotknięte grzybem mury budynku oraz starzejąca się technika pilnie wymagały generalnej modernizacji. Podczas przebudowy architekci przywiązywali szczególną wagę do tego, aby odsłonić elementy historyczne z okresu powstania budynku i połączyć ich efektowność z nowoczesnymi uzupełnieniami.

Nietypowa konstrukcja ścian

Angermuseum w Erfurcie wyróżnia się dziedzińcem wewnętrznym, wokół którego tworzą się bryły budynku pełniące kiedyś różne funkcje. Południowe, otwarte w kierunku dziedzińca wewnętrznego skrzydło kompleksu stanowiło niegdyś schronienie dla koni. W trakcie przebudowy w 1999 roku zostało ono zamknięte ścianą żelbetonową. W ścianę wbudowano trzy duże okna łukowe. Dzisiaj w pomieszczeniach tych przechowywane są grafiki, rysunki oraz druki artystyczne, które w miarę możliwości powinny być chronione przed dostępem światła. Z tego względu konieczna była zmiana struktury otworów. Po kilku eksperymentach z różnymi materiałami budowlanymi planiści zdecydowali się na strukturalny beton licowy, którego powierzchnia powinna przypominać o nawarstwionych paspartach, względnie ramach obrazów. Na początku pracownicy biura Worschech planowali wykonanie ściany o wysokości 33 m i 12 m na miejscu. Jednak trudne warunki przyczyniły się do tego, że planiści wraz z realizującym prace przedsiębiorstwem budowlanym Ebert Bau Berga GmbH & Co musieli szukać alternatywnego rozwiązania. Zdecydowano się na niekonwencjonalną, wielowarstwową konstrukcję ściany składającą się z jednej dodatkowej warstwy izolacyjnej, warstwy betonowej wykonywanej na miejscu oraz prefabrykowanych płyt betonowych, które powstały jako filigranowe elementy. Zostały one wycentrowane jedna na drugiej i z powrotem zakotwiczone pionowo na istniejącej ścianie przez przedsiębiorstwo budowlane Ebert Bau. Ponieważ elementy betonu licowego wyprodukowane zostały w zakładzie prefabrykatów, istniały dobre warunki na uzyskanie wysokiej jakości powierzchni.

Strukturalny beton serii NOEplast

Architekci mieli bardzo konkretne wyobrażenia co do tego, jak powinien wyglądać gotowy beton licowy. Poza doskonałą plastycznością, która umożliwia uzyskanie wymaganego efektu nawarstwienia, beton musiał zachować aksamitną powierzchnię. Aby uzyskać wrażenie stosu papieru, ważne było, aby żadna z płyt betonowych nie była równa drugiej. Z tego względu płyty zostały częściowo zamontowane po obróceniu pod kątem 180 stopni, poprzez co zwiększyła się ilość możliwych kombinacji elementów.

Ścisła współpraca

Przy projekcie matryc szalunkowych planiści współpracowali ściśle z firmą NOE-Schaltechnik. W związku z tym zlecili artystycznej stolarni z Erfurtu wykonanie drewnianego modelu w oryginalnych wymiarach. Model ten posłużył producentowi matryc z Sussen jako podstawa do wykonania trzech różnych mat z poliuretanu o różnych szerokościach. Manuela Schleinitz, jedna z dwóch kierowników biorących udział w projekcie przebudowy, mówi: "Firma NOE-Schaltechnik wyszła naprzeciw naszym oczekiwaniom i wykonała matryce o indywidualnej konstrukcji zgodnie z podanymi wytycznymi". Do wykonania elementów z betonu licowego pracownicy zakładu prefabrykatów Hoffmann Beton GmbH kleili matryce o strukturalnej powierzchni w górę w szalunek, obrobili środkiem antyadhezyjnym i wypełnili beton. Firma NOE-Schaltechnik oferuje specjalny środek antyadhezyjny, który chroni powierzchnię matryc i gwarantuje, że beton dokładnie się oddziela. Jest to konieczne w przypadku powierzchni z betonu licowego, które wykonane zostały za pomocą matryc szalunkowych, aby umożliwić uzyskanie znakomitej powierzchni oraz precyzyjnych krawędzi. Po oddzieleniu formy tworzywa sztucznego od betonu, pracownik musi ją tylko jeszcze wyczyścić i jest ona gotowa do kolejnego zastosowania. W zależności od tego, jak dobrze dba się o matrycę szalunkową NOEplast, może być ona stosowana do 100 razy. Włókno szklane tkaniny nośnika sprawia, że jest ona szczególnie wytrzymała na obciążenia mechaniczne każdego dnia występujące na budowie.

Uwieczniony w betonie

Architekci pozwolili sobie na jeszcze jedną subtelność w Angermuseum. Po wyprodukowaniu wszystkich niezbędnych elementów budowlanych zmodyfikowali płyty poprzez wycięcie pojedynczych czcionek. W ten sposób można było uwiecznić w betonie słowa "Minima Maxima". Mówią one, że w drobiazgu tkwi wielkość. Prawda na temat matryc szalunkowych jest następująca: za pomocą jednej maty z tworzywa sztucznego można wykonać kilkaset metrów kwadratowych strukturalnego betonu, ponieważ pracownik może używać matrycy kilkakrotnie.

Znajdź nas na Facebook
Facebook
W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb, oraz w celach statystycznych. Korzystanie z witryny bez wyłączenia zapisywania cookies i wyrażenie na nie zgody poprzez akceptację tego folmularza oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Możecie Państwo dokonać w każdym czasie zmiany ustawień dotyczących cookies w ustawieniach przeglądarki. Więcej szczegółów w naszej "Polityce Cookies".

Informacja o przetwarzaniu danych osobowych w NOE-PL Sp. z o.o.

Korzystając dalej z tej witryny potwierdzasz, że zaspoznałeś się z powyższymi informacjami.